Op 21 november ben ik nog een keer bij de huisarts geweest, die wilde graag even de vinger aan de pols houden qua gemoedsgesteldheid en medicijnen, tot ze zeker wist dat ik bij de psychiater onder de pannen was. We hebben mijn ervaringen met de medicijnen besproken, en afgesproken dat we verdere beslissingen hierover aan de psychiater zouden overlaten. Bij de huisarts ben ik nu even klaar. De huisarts heeft mij echt fantastisch begeleid door dit hele proces, ik bof met zulke kundige en lieve huisartsen.
Afgelopen vrijdag voor de tweede keer bij de psychiater geweest, gesproken over de twee testjes die ik had gemaakt, hij wilde wat toelichting op sommige antwoorden die ik had gegeven en gaf zelf wat uitleg over de resultaten. Verder ook met hem gesproken over mijn ervaringen met de medicijnen, en wat er eventueel veranderd zou kunnen worden. Inmiddels slik ik de antidepressiva (AD) iets meer dan zes weken, tegen de tijd dat ik de psychiater weer spreek is dat bijna 7 weken. Na zes weken wordt er gekeken of het werkt en hoe bezwaarlijk de eventuele bijwerkingen zijn. De opties zijn dan: niets doen, dosis verdubbelen, andere AD erbij slikken, overstappen op andere AD.
Ik merk nog steeds dat ik op de achtergrond een soort onrust in me heb (niet kunnen lezen, niet kunnen concentreren, slecht kunnen stilzitten soms), verder ben ik verdrietig, maar ook ergens op de achtergrond, zonder echt verdrietig te kunnen zijn, ik vermoed dat ik echt verdrietig zou (kunnen) zijn als ik zou stoppen met de AD. Het lijkt ook wel een soort gevoel van naderend onheil. Nou ja, maar eens zien waar we maandag op uitkomen.